මාව මතක ඇති කියල හිතනවා.මුලින්ම කියන්නොනෙ මේක තරමක් අසම්මත කතාවක් වේවි.ඉතින් කතාව කතාවක් විදියට බාරගන්න එක ඔයාගෙ කියවන ඔයාගෙ වැඩක්, කතාවෙ කතානායක ශෙහාන් ෆර්නෑන්ඩො.ශෙහාන් කියන්නෙ පවුලේ එකම වැඩිමලා. ශෙහාන්ගෙ අම්මා ශෙහාන් පොඩි කාලෙදි අනතුරකින් මියයනවා.එ ශෙහාන් 5 පන්තියේදි.ශෙහාන්ගෙ තාත්තා ලංකාවෙ විශාල ඇපරල්(ගාමන්ට්) කොම්පැනිය විධායක නිලධාරියෙක්. ඉතින් සිය පළමු බිරිඳ නැති වුනාට පස්සෙ ශෙහාන්ගෙ තාත්තා තරමක් වගකීම් විරහිත විදියට වැඩ කරන්නෙ, මේ නිසා ශෙහාන් හැදෙන්නෙ වැඩෙන්නෙත් තමන්ට කැමති විදියට. ශෙහාන්ල ජීවත් වෙන්නෙ කළුතර ප්‍රදේශෙ, ශෙහාන් ස්කෝලෙ යන්නෙ කොළඹ ප්‍රසිද්ද පාසලකට. කාලයත් එක්ක ශෙහානුත් ලොකු වෙනවා. මේ අතරෙ ශෙහාන්ගෙ සාමාන්‍ය පෙළ කරන කාලෙදි ශෙහාන්ගෙ තාත්තා තීරණය කරනව විවාහයක් කරගන්න. එවෙනකොට ශෙහාන්ගෙ තාත්තට අවු.49ක්. ශෙහාන්ගෙ කුඩම්මට අවු.29යි. ශෙහානුයි තාත්තයි අතර වැඩි කතාබහක් සම්බන්දයක් නැති වුනත් ශෙහාන්ගෙ තාත්තා ශෙහාන්ගෙ සියලු වියදම් උවමනා එපාකම් බලනවා. ඒවගෙම ශෙහාන්ගෙ කුඩම්මත් ශෙහාන් ගැන බලනව, මේ නිසාම ශෙහාන් සාමාන්‍ය පෙළ ඒතරම් හොඳට පාස් නොවුනත් උසස්පෙළ වැඩකටයුතු හොඳින් කරගන්නවා. කොහොමින් කොහොමහරි ශෙහාන්ගෙ තාත්තා 'රොශාන් ෆර්නැන්ඩො' , ශෙහාන්ගෙ කුඩම්මා 'රුවනි' ව කසාද බැඳල මාස 6ක් යන්නත් කලියෙන් ගැබ් ගන්නවා. කාලය ගතවෙනවා, ශෙහාන් තාත්තට නැතත් ශෙහාන්ගෙ කුඩම්මට හුගක් ලං වෙනවා සල්ලාල රස්තියාදුකාර ජීවිතයක් ගත කරපු ශෙහාන් හොඳට ඉගෙනගන්නවා, උසස්පෙළ ලියල ඉවර කරනවා. ඉතින් උසස්පෙළ ලියල එහෙම ඉන්න නිවාඩු පාඩුවෙ ඉන්න අතරෙදි,
දවසක් හදිස්සියෙම ශෙහාන්ගෙ තාත්තාගේ ගමෙන් කෝල් එකක් එනවා. ඒ ශෙහාන්ගෙ තාත්තාගේ එකම සහෝදරයා ශෙහාන්ගෙ බාප්පාට නයෙක් ගහලා නැති උනා කියලා, ඒක ඇහුවාම රුවනි කියනවා "හොද වැඩේ" කියලා , ශෙහාන්ගෙ තාත්තට දුකකුත් නෑ... මොකද, ශෙහාන්ගෙ සීයා, ශෙහාන්ගෙ තාත්තාට බාප්ප නිසා හරි හරියට වෙනස්කම් කරලා තියනවා පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම. ශෙහාන්ලට පවුලෙන් උරුම වෙන්නොනෙ කිසිම දෙයක් දිලා ශෙහාන්ලගෙ සීයා දීලා නෑ, ඒ නිසා ශෙහාන්ල අදටත් ඉන්නෙ කුලියට. හොඳ පඩියක් ලැබුනත් එකපාරට ගෙයක් ගන්න වියදම් කරනවට වඩා කුලියට ඉන්න එක ලාභ නිසා ශෙහාන්ගෙ තාත්තා මෙ විදියට කුලියට ඉන්නෙ. ඉතින් සියාගේ තිබ්බ දෙපල තනියම බුක්ති විඳින ගමන් ගමේ සැහෙන ගෑනු හුට පට , බීලා එක එක ලෙඩ දාගන සල්ලි නාස්ති කරන ඉතා නාස්තිකාර ජීව්තයක් තමයි නැතිවෙච්ච ශෙහාන්ගෙ බප්පා ගතකරන්නෙ. අඩු තරමෙ ශෙහාන්ගෙ බාප්පා කසාදයක්වත් කරගන නෑ. ඉතින් එහෙම වෙලාත් ශෙහාන්ලට කිසිදෙයක් නොදිපු එක ගැන ශෙහාන්ලගෙ පවුල ඉන්නෙ නොසතුටින්. ශෙහාන්ලගෙ පරම්පරා මොණරාගල ඉන්න දැනටත් ඉන්න ලොකුම සල්ලිකාර වලව්කාර පැලැන්තියේ දේපල වතු පිටි තියෙන පරම්පරාවක්. ශෙහාන්ගෙ තාත්තාගෙ පලවෙනි කසාදෙ ඒ කියන්නෙ ශෙහාන්ගෙ අම්මාව බැදලා තියෙන්නෙත් සියාගේ අකමැත්ත උඩ, මොකද ඒ දවස්වල අම්මලට ශෙහාන්ගෙ තාත්තලට පෑහෙන්න තරම් සල්ලි තිබිලා නෑ. කොහොම උනත් මොනදේ උනත් පවුලෙ මනුස්සයෙක් නිසා ශෙහාන්ල මොණරාගල මලගෙදර යන්න පිටත් වෙනවා... මොකද මේ වෙද්දි එහේ ඉන්නෙ සියා විතරක් නිසා, ශෙහාන්ල යද්දිත් සියා ඔහේ බලාගත්ත අත බලගන ඉන්නෙ. කොමින් කෝමහරි ශෙහාන්ල ගිහින් එහෙ වැඩකටයුතු බාර අරන් මළ ගෙදර කරනවා. සියලු වැඩ බලාගන්නෙ ශෙහාන්ගෙ තාත්තා.
"ලොකු කෙල්ලෙ ඔය කොල්ලත් එක්ක මේ තියෙන දෙයක් බලාගන හිටියනං මොකද.." කියලා සීයා අපිට නවතින්න වගේ නොකියා කිඋවා‚ ඒක ඇහුවහම කාටත් වඩා සන්තෝසෙ කුඩම්මට. කෝමින් කෝමහ්රි තාත්තත් ඒ අදහස අනුමත කරා. සීයාට තියෙන්නෙ සෑහෙන්න පරණ මහ විශාල ඉඩමක තියන වලව්වක් මම මේ මෙහෙ අවාමයි . ගෙදර සියා ඇරෙන්න තව වයසක මනුස්සයෙක් ඉන්නවා, මම මිනිහගෙ වතගොත හොයලා බැලුවා මිනිහාගේ නම "මහතුන්", දන්න කාලේ ඉදන් මෙහෙ වැඩලු, මිනිහාට දැන් වයස අවු 68 වෙනවාලු. එත් පොර කඩියා වගේ. තාත්තා අපිව තියලා අයෙත් කොළඹ යන්න පිටත් වෙනවා. මොකද, ඔෆිස් වලින් දිගටම කෝල් එනව ෆැක්ටරි බලාගන්න කෙනෙක් නෑ කියලා. අනික් පැත්තෙන් මල්ලිව එහෙ ඉදන් මෙහෙ ස්කොලෙකට බාරදෙන්නත් අදහසක් තියන වග කිඋවා, සීයගෙ මේ යෝජනාව නිසා. මල්ලිට මේ දවස්වල දෙසැම්බර් නිවාඩුව. මල්ලි තාම 1 වසරෙ.
ඔය විදියට දවස් 2,3ක්ම ගෙවිලා යනවා. සීයාම මෙහෙ තියන තියන කලාප කාර්‍යාලෙ එයා දන්න මිනිහෙක්ට කියල මල්ලිව මොණරාගල තියන ප්‍රසිද්ද ස්කොලෙකට දාන්න කතා කරනවා. කතා කරලා මල්ලීව මෙහෙ ඉස්කොලෙට දැම්මා .මමත් මෙහෙ වටපිටෙ ටිකක් ඇවිදලා ගමේ මිනිස්සු ටිකක් අඳුනගන්නවා. මෙහෙ මොනා නැතත් කොළඹ වගෙ නෙවෙ නියම ගම. ගමෙ ගතිය හොදටම තියනව මොණරාගල ටවුන් එකට විනාඩි 5ක්වත් යන් නැ එත් හොඳට ගම් පරිසරය තියනව කොලබින් පිට නිසා. කිඋවට ටිකක් ඇතුලෙ නිසාද කොහෙද. මළ ගෙදර ඇවිත් හිටපු ගමේ කොල්ලො කිහිප දෙනෙක්ම සෙට් උනා ආශ්‍රය කරන්න. හවසට මෙහෙ පොඩි විලක් වගේ එකක් තියනව ඒ පැත්තට වෙන්න කඩයක් එක්ක එලිමහන් කෑල්ලක් තියනව කට්ටිය සෙට් වෙනව ඔතෙන්ට කයියක් දාන්න. ඔහොම ඉන්න කොට ටික දවසක් ගතවෙනවා, අම්මා වගේම කුඩම්මත් තාත්තට වඩා එහෙම මහලොකුවට සල්ලි තියන පවුලක කෙනෙක් නෙවෙ, නමුත් කොළඹ මොරටුව පැත්තෙ සාමාන්‍ය්‍යෙන් යමක් කමක් තියන පවුලක කෙනෙක්. ඒ නිසා සැහැල්ලුවට අඳින පලඳින ටිකක් වැඩිපුර ඇහැට කණට පේන්න අඳින කෙනෙක්. ඒ විදියටම තමයි මෙහෙදිත්, රෑට අදින්නෙ හුගක් දුහුල් නයිටි, හවසට වොශ් දැම්මට පස්සෙ බ්‍රා අඳින්නෙ නෑ. යටසායක් විතරයි අඳින්නෙ. ඔහොම ඉන්නකොට දවසක් රෑ සාලෙට වෙලා පොන් එකත් ඔබ ඔබ ටීවි බල බල ඔහේ ඉන්නකොට කුඩම්මා මාත් එක්ක ටීවි බල බල ඉඳල කුස්සිය පැත්තට ගියා. නැගිටල යද්දිම මගෙ ඇහැ ගියෙ එයාගෙ පස්සට, තට්ටම් පලු දෙක හොඳට කැපිල පෙන්න තියනකොට මට තේරුනා කුඩම්ම යටට ඇඳල නෑ කියලා. ඒ මදිවට ඒක හෙන දුහුල් නයිටියක්.මේ ගෙදර මම ඇරෙන්නෙ තව පිරිමි ඉන්නන නිසා අම්ම මේ අඳින පලදින විදිය ගැන තිබ්බෙ කුකුසක්, අමුත්තක්. මෙහේ මන් ඇරෙන්න තව සීයායි , මහතුනුත් ඉන්නවා.
ටිකකින් බලන්න දේකුත් නැති නිසා මමත් ගියා කුස්සිය පැත්තට ටිවි එක ඕෆ් කරල.යනකොට කුඩම්ම කුස්සිය අස් කරනවා. මහතුවත් ඉන්නව ඉඳගන අයිනකට වෙලා ඉඳගන වැඩක් කර කර. මූ කන්න වගේ බලන් ඉන්නෙ කුඩම්මගෙ පුක දිහා වල් බල්ලා. මම පොඩි කැස්සකුත් දාන් එහෙම කුස්සියට ඇවිත් කුඩම්ම එක්ක කතාවක් දාන් වතුර විදුරුවක් අරන් වතුර බිඋවා. එතකොට අම්ම කුස්සිය අස් කරලත් ඉවරයි.
ඒ දුහුල් නයිටියට ලයිට් එලිය වැටුනම තවත් හොඳට පේනව.
"මොකද බන් බයවෙලා වගේ බලන් ඉන්නෙ" කුඩම්ම අස් කරල ඉවරවෙලා ඇහුවා. අතත් පිහන ගමන්,
"නෑ නැ නෝන මොකුත් නෑ.." කුඩම්ම වැඩ ඉවර කරලා පස්සත් පිහදදා යනගමන්,
"හා හා වැඩ ඉවරනම් ගිහින් නිදාගනින්, පුතා සීයාගෙ බේත් තියනව නේද බොන්න" කියල කුසියෙන් එළියට ගියා මාත් බීපු වතුර වීදුරුවත් පුරවන් අරන් ගියා අම්මා පස්සෙන්.
"තාත්තෙ බෙහෙත් තියෙනවා නේද බොන්න... "
"අ ...අ... අ... ඔව් ඔව් කෙල්ලෙ... ඔය ලාච්චුවේ ඇති." කැස්සකුත් දාන ගමන් සීයා හඬ අවදි කරා.
අම්මා ලාච්චුවෙන් බෙහෙත් බෝතලේ අරගෙන , බේත් ටික දිලා වතුර එකත් ලගට දිලා බීලා ඉවර උනහම තමා එලියට අවේ. සියාත් දැන් නාකි මනුස්සයා උනාට කුඩම්ම දිහා දැම්ම බැල්ම මට ඒතරම් ඇල්ලුවෙ නෑ. මොකද කුඩම්ම ඉන්න විදිය දැක්කම මටත් මොකද්ද වගෙ. සීයට බෙත් දීල මට ගෙදර ලයිට් නිවන්න කියල කුඩම්ම ගියා එයාගෙ කාමරේට , මල්ලි එතකොටත් නිදි. එහෙම්මම එයාගේ කමරෙට ගියා නිදාගන්න,මාත් එහෙම්ම අවා මගේ කාමරෙට. මම හිටියෙ අපේ බාප්පා හිටපු කාමරේමයි. ඇඳට ගියාම මට මතක් වුනේ කුඩම්මගෙ හැඩ , ඒ දුහුල් නටිටියට. කුඩම්ම කියන්නෙ ඇත්තටම නියම වයසෙ නියම හැඩ ගෑනියෙක්. සුදුමත් නැති ටික තද චූටි කලුවට බර තලෙලු හමක්, ඕන පිරිමියෙක්ට දැක්කම ආස හිතෙන හමක් කුඩම්මට තිබ්බෙ. අපේ තාත්තාට ඒ අතින් නම් මගේම විදියෙ තේරීම් තියෙන්නෙ කියල මට තේරුනෙත් කුඩම්මව බැන්දට පස්සෙ. පුතාගෙම තාත්තනෙ ඉතින්. කොමින් කෝම්හරි ඇඳට ගිහාම එදා මට කුඩම්මව මතක් වෙල කලිසම ඇතුලෙ පොල්ලත කෙලින් වෙනවා. ඒනිසා නිකන් ඉන්නත් බෑනෙ කියල මම කලිසමත් ගලෝල හොඳ වැලක් බලන් අතේපාරක් ගහල දන්නෙම නැතුව නින්ද ගිහින්, ඊලඟ දවසේ මන් ඇහැරුනේ අම්මා කතා කරනවා ඇහිලා.වෙලාවට මේ ගෙදර කාමරවල දොරවල් තියෙන්නෙ. මන් ගියා කමරෙන් එලියට, ගිය ගමන් බැලුනෙ කුඩම්මා දිහා, අනේ මන්දා ම්ටත් මොනා වෙලාද කියලා. මල්ලිව ඉස්කොලෙට එක්ක යන්න ඕන නිසා අම්මා සාරී එකක් එහෙම ඇදලා ඉන්නවා.
ඔය අස්සේ සීයාව හොයාගෙන කට්ටියක් ආවා. සියා ඉස්සරහට ගිහින් ඒ අය එක්ක කතා කරන්න පටන් ගත්තා. මාත් මුන එහෙම හොදගෙන මල්ලීටත් විහිලුවක් කරන් ඉස්සරහට අවා. මන් එද්දී අම්මා කට්ටියට තේ අල්ලනවා. එතන හිටියේ සාමාන්‍යයෙන් සියාගේ වයසේ කට්ටියක් ඔක්කොම උන් අම්මා නැමිලා තේ අල්ලදී මූණවල් අමුතුවෙනවා, සීයාට තෙරුනේ නෑ. මන් ඒත් බැලුවා ඇයි කියලා, බලද්දි අම්මාගේ සාරි පොට එහාට වෙලා...අම්මා ඇදන් ඉන්න හැට්ටෙ ඕපන් වැඩි නිසා අම්මා ගේ කානුව පේනවා... මොනවා කරන්න ද ඉන්න උන් කන්න වගේ එක දිහා බලන් ඉන්නවා .
"මත්තයෝ... මේ දුව ලොකු පුතාගේ ලේලී නේද ? මහත්තා වෙනුවට මේ ලමයව හරි එවන්නකෝ... මොකද ගමේ දෙවල් වලට මහත්තයාගේ පවුලෙන් තමා නයකත්වය ගන්න ඕන..."
"බලමුකෝ... මන් පනිවිඩයක් එවන්නන්..."
එහෙම ටිකක් වෙලා ඉදලා උන් යන්න ගියා , අම්මාත් මල්ලී එක්කන් ඉස්කොලෙට ගියා.ගමේ ඉන්න දවස් වල මට යලුවෝ දෙතුන් දෙනෙක්ම සෙට් උනා, ඒ උන්ගේ ඉඩම් සීයාගාව උකස් තියලා සල්ලී අරන්, ඒ නිසා මලගෙදර පුරාවට උන් මෙහෙ තියෙන දෙවල් වලට උදව් උනා. ඔහොම තමා උන්ව මට සෙට් උනේ. ඉතින් කම්මැලි නිසා ගියා යලුවෝ බලන්න විල පැත්තට.
"මොකෝ බන් කරන්නෙ ???" යද්දිම නිමලුයි, දුලාජුයි ඉන්නවා.
බලපන්කෝ අපි කතා උනේ මේ නිමලගෙ අම්මා ගැන... එහෙම කිව්ව ගමන් නිමලෙ ලැජ්ජාවට බිම බලා ගන්නවා.
"ඒ මොකෝ බං ???"
"මේක මහත්තයට කියනවා ද නැද්ද ? කියල මං මෙ කල්පනා කරේ."
"කියපන්කෝ.. "
"නෑ පුංචි මහත්තයා... මන් දැක්කා නිමලෙගේ අම්මා ඊයේ සිරාගේ අර වෙල ලග තියන ගේ කෑල්ලෙ ඉදන් එලියට එනවා... මන් බලගෙන රෙද්දත් හද හද ආවේ..." සිරා කියලා කියන්නෙ එහෙ ගමේ රා,කසිප්පු පෙරන එකා.
"නෑහ්??ඉතින්...ඉතින්..."
"නිමලෙට ලගදිම මල්ලියෙක් හරි නගියෙක් හරි හම්බවෙයි" එහෙම කිය කිය දුලා නිමලෙට විහිලු කරනවා.
"අනෙ බං ඒ වගේද උබේ අම්මා අර මෝඩ නාකියෙකුට රෙද්ද උස්සලා තමා උබලා අර කුබුරු යායම සතයකවත් දෙන්නැතුව වැඩ කර ගත්තේ..." නිමලා උත්තර දුන්නා. ඒවා අහලා මගේ සරම අස්සෙ පොල්ලත් කෙලින් උනා...මුන් යකො.
"හරි හරි... නවතපන් බන් ඕක... විකාර කතා..."
අපි එහෙම කතා කරකර පාර අපේ වත්ත පැත්තට එද්දී අපේ කුඩම්මා වීල් එහෙකින් ඇවිත් ගේට්ටුව ලගින් බැස්සා . දුලායි , නිමලෙයි කට ඇරන් බලාගෙන ඉන්නවා කුඩම්මා යන දිහා.ඇත්තනෙ ඉතින් ඒවගේ ඉස්තරම් එකක් මාත් වෙන දැකලා අරුන් දෙන්නට මං ඉන්න නිසා ඒක උන් දෙන්නට දෙන්න අතරෙ කියාගන්න ඕන උනත් කියාගන්න බෑ මූණට මූණ බලපු හැටියෙන් තේරුනා. උන් කුඩම්ම දිහා බල බල මා එක්ක අපේ වලව්ව ලගටම අවා, කොල්ලොනේ කියලා මන් මුකුත් කිවේ නෑ. කුඩම්මා ගේ ඇතුලට ගියාම, උන් එක්ක එලියෙ බංකුව ළග ගමේ විස්තර කතා කරල උන් ගියාම මාත් ගෙට ආවා. එනකොට ඒ මදිවට වට පිට බලබල කුඩම්මගෙ කමරේ ගාවට යනවා. මම ඇවිදින එක අඩු කරල බලන් ගියා මූ මොකද කරන්නෙ කියල බැලින්නං මේක ගිහින් දොර රෙද්ද එහාට කර කර බලන්න හදනවා. මම මූව අල්ලන් නෑ කියල කුඩම්මට කලින් කිඋවත් සීයා නිසා මිනිහට මොකුත් කියන්නෙපා කිඋව නිසා පොඩි කැස්සක් දාල මහතුවාට මම එනව කියල ඇගෙව්ව. මට නේද... කෙන්ති ගියා නහුතෙට.මේ නාකියාගේ වැඩ ගැන... සීයාත් ගෙදර නෑ, ඌ හිතන්නෙ මාත් නෑ කියලා..මම ඒ පැත්තට ඔරෝන මූණක් දාගන ඇවිදන් ගියම මහතුන් ටක්ගලා කුස්සිය පැත්තට ගියා , මම ගියා කුඩම්මගෙ කාමරේට එතකොට කුඩම්මා ඇදුම් ගලවන ගමන් ගිහින් ආපු.
"ආ පුතා ඔයා ආවද? අනෙ පැටියො මේ හුක් එක පන්නන්නකො." මම එකපාරට කාමරෙට ආපු නිසා කුඩම්ම මාව දැකල කියනවා. එතකොට බ්ලවුස් එකත් ගලවලා බ්‍රා එක විතරයි යට සායයි කලු පාට. මම ළගට ගිහින් බ්‍රා හුක් එක පන්නවා.
"දැන් තාත්තගෙ වැඩ ඔක්කොමත් මට කරන්න වෙලානෙ" කුඩම්ම මට පිටුපාල හිටියත් තනපුඩු නැතත් මම බාගෙට බාගයක්ම දකිනව එයා මට වඩා මිටි නිසා.
"නැතුව ඉතින් තාත්තා නැත්තන් පුතා අම්මගෙ වැඩ නොකර මොකා කරන්නද"
"මට ඉතින් කටට එනව මම කියන් නෑ" කිඋවම. කුඩම්ම බ්‍රා එකත් අතට අරන් හංස ජෝඩුව අතින් වහන් ටවල් එකක් ඇඳගන්න මට පිටුපාගෙනම.
"යනව යනව කටවහගන, ගමෙ රස්තියාදුකාරයො එක්ක ඔනවට වැඩිය යන්නෙපා හරිද" කියාගන කුඩම්ම එහෙම්ම බාතෘම් එකට යනවා. මාත් එහෙම්ම කාමරේට ආවා. ඔහොම ඉදල මම ටවල් එකත් අරන් කුඩම්ම එනකන් ටිවි එකත් දාන් කතාවක් බල බල හිටියා. මහතු ගේ අතුගානව, ටිකකින් කුඩම්ම එනවා.ටවල් එකත් ඇඳගන. මම හොඳටම දන්නවා කුඩම්මගෙ මේ හැඩත් එක්ක මහතුවා කුඩම්මට තලු මරනව ඇති මෙලහටත් මොකද ටවල් එකට ඇගෙන් බාගයක් එලියෙ කුඩම්මගෙ. ටවල් ඇන්දට තන් දෙකෙ නියර, මගෙ පොල්ලත් රත් වෙනව තෙරෙන කලිසම අස්සෙ.
සායකුයි බලව්ස් එකකුයි ඇදන් කොන්ඩෙ හද හද එලියට අවා, මතතුවා මේක තමා කුරුමනං ඇල්ලුවෙ.
"ආ මහතුන්... " මහතුන් මුකුත් දන්නෙ නැ පාට් එකට "ඇහ් නොනා?" මේක ඉස්තොප්පුවෙ ඉදන් ආවා.
"ඇ.....ඇයි නොනා..."
"මට මල්ලීගේ අර උඩ තියන කාමරේ ඇරලා දිපන්..." මල්ලි කියන්නෙ තාත්තගෙ මල්ලිගෙ.
"අනෙ අම්බෝ නෝනා !!! ලොකු මහත්තයා මට බනිද දන්නෙ නෑ... මහත්තයා කැමති නෑ ඒ කමරේට යනවට... "
"උබ කටපියාගෙන යතුර අරන් වරෙන්කෝ... මන්නේ කියන්නෙ..."
කොහොමහරි අම්මා නැති වෙච්ච බාප්පාගේ කමරේ ඇරලා නිකන් හැමදේම දන්න කෙනා වගේ එක එක දෙවල් අදිනවා. කොමහරි කබඩ් එකෙ තිබිලා පොතුයි ෆයිල් වගේකුයි අරන් දොර වහලා එක අතේ තියාගෙන බලන්න ගත්තා කාමරේට ගිහින්... එදා දවල් වරුව ඔහොමම ගෙවිලා ගියා, ඔහොම ඉද්දී කව්ද මන්ද මිනිහෙක් එලියේ ඉදන් සියාට කතා කරා....
" ලොකු මහත්තයා.... ලොකු මහන්තයා..." බෙරිහන් දෙන නිසා මම එළි බැස්සා. කුඩම්මත් කාමරේ ඉඳන් ආවා.
"මොකෝ මොකෝ කැගන්නෙ ???" මම ඇහුවා.
"මහත්තා..ආ මහත්තයා කවුද? ????"
"ඒ තමයි උඹලගෙ මහත්තයගෙ මුනුබුරා." අම්මා මාගාව ඉඳපු කුඩම්ම හිටගන උත්තර දුන්නා, මාත් පුදුම උනා. කුඩම්මව දැකලා එතන හිටපු එකා ගල් වෙලා...මිනිහා සාමාන්‍යයෙන් අපේ තාත්තාගෙ වයසේ විතර පොරක් වගේ.
"ඇයි..?"
"නෑ නෝනා...අපෙ මෙ මොණරාගල ටවුන් එකේ කරන පොඩි පිං කටයුත්තකට මන් මේ ආදාරයක් බලාපොරොත්තුවෙන් ආවේ නෝනා.."
"අධාර? ආධාර ඉල්ලනව මනුස්සයො ආධාර ඉල්ලන විදියට , බෙරිහන් දෙන් නැතුව ගෙවල් වලට ඇවිදින්" කුඩම්ම කැගැහුවෙ හරියට නියම වලව්කාර ගෑනියක් වගේ, මටම පුදුමයි.
"සමාවෙන්න නෝනා" මන් මේ දැක්කමයි කුඩම්මත් ඔහොම හැසිරෙනවා.ඌට අම්ම රු.1000ක් අතට දීලා යන්න කිඋවා . ඔහොම ටිකක් වෙලා යද්දී සියාත් ගෙදර අවා , අම්ම හවසත් නාලා කරලා වෙනදා වගේම සැහැල්ලු ඇදුමක් දාගෙන එහෙම හිටියා. කිසි වෙනසක් නෑ .
"අහ්..තාත්තෙ මට ඔයා එක්ක දෙයක් කතා කරන්න තියනවා"
"කියන්න දුවේ... "
"මන් බෙහෙත් ටිකත් අරන් එන්නන්කො.."
රැ කාලා බීලා එහෙම නිදාගන්න වෙලාවෙ අම්මා සීයාට බේත් දෙන්න යන්න ලැස්ති වෙනවා කියලා තෙරුනා කුස්සිය එහෙම අස් කරලා.
-මතු සම්බන්ධයි-
